Skażenie gruntu substancjami ropopochodnymi potrafi na lata wyłączyć dany teren z użytku. Dlatego dziś opowiemy nieco więcej o remediacji gruntu. Co oznacza termin in-situ i ex-situ? Kiedy mamy do czynienia z historycznym zanieczyszczeniem ziemi? Sprawdźmy!
Remediacja – co to takiego?
Remediacja polega na usuwaniu zanieczyszczeń z gleby. Tereny najczęściej jej poddawane to działki po stacjach benzynowych, składowiskach odpadów, stoczniach, przetwórniach czy fabrykach. Od usunięcia zanieczyszczeń na danej działce często uzależnione jest wydanie pozwolenia na budowę na jej terenie. Kolejnym ważnym terminem związanym z remediacją jest:
Historyczne zanieczyszczenie ziemi
Historyczne zanieczyszczenie ziemi określa zanieczyszczenie ziemi powstałe przed datą 30 kwietnia 2007 i oznacza przekroczenie dopuszczalnych norm zawartości substancji niebezpiecznych w glebie lub ziemi. Termin ten wynika z ustawy Prawo Ochrony Środowiska z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. Jeżeli historyczne skażenie ziemi zostanie stwierdzone na danym terenie to obowiązkiem jego właściciela przeprowadzenie remediacji
Remediacja in-situ, a remediacja ex-situ
Remediacja ex-situ polega na wybraniu skażonej gleby i biodegradacji znajdujących się w niej zanieczyszczeń poza miejscem skażenia. Gleba umieszczana jest na płycie remediacyjnej i stopniowo oczyszczana. W praktyce remediacja ex-situ często nie ma ekonomicznego sensu i nie zawsze jest możliwa do przeprowadzenia przy skażeniach na rozległym terenie tym bardziej, jeżeli zanieczyszczenie zostanie stwierdzone na dużej głębokości. W takiej sytuacji dużo lepszym rozwiązaniem jest przeprowadzana na miejscu zanieczyszczenia remediacja in-situ.
Remediacja in-situ – co to takiego?
Remediacja in-situ to technologia remediacyjna polegająca na miejscowym odkażaniu terenu. W tym wypadku pierwszym krokiem jest montaż instalacji remediacyjnej na danym terenie. Instalacja ta składa się z otworów eksploatacyjnych, poprzez które pompowane są wody gruntowe. Wypompowywana woda jest oczyszczana w miejscowym systemie oczyszczania wody, a następnie przekazywana dalej do namnażalnika preparatu bakteryjnego. W tym miejscu warto dodać, że bakterie odgrywają bardzo ważną rolę w rozkładzie substancji ropopochodnych. Ten naturalny proces możemy zaobserwować na przykład w momencie katastrofy tankowców – w obliczu katastrofy ekologicznej natura częściowo samodzielnie pozbywa się zanieczyszczeń właśnie przy pomocy bakterii.
Woda w namnażalniku preparatu bakteryjnego przekształcona zostaje w koncentrat biopreparatu i w takiej postaci zostaje przepompowywana dalej do bioreaktora, który przekształca koncentrat w biopreparat. Biopreparat wprowadzany jest do gruntu poprzez otwory aplikacyjne, dzięki czemu zawarte w nim bakterie mogą rozpocząć proces rozkładania zanieczyszczeń ropopochodnych. W zależności od warunków panujących na danym terenie instalacja remediacyjna in-situ może być wzbogacona od dodatkową aparaturę służącą do zraszania lub napowietrzania gruntu. Na koniec zaznaczymy, że remediacja gruntu jest procesem długotrwałym, który w zależności od stopnia skażenia może trwać nawet do 10 lat. Współpraca z firmami takimi jak Remea pozwala na dokładne określenie stopnia skażenia oraz ilości czasu potrzebnego na remediację.
